1.4.13

Ο ταλαντούχος κύριος Δημήτρης Γκιούλος.

Ο κύριος ¨Δί άρλεκιν πάροντι¨ και ¨12 καρέ¨ για όποιον δεν ξέρει.Συγγραφέας στο είδος και σου μιλάει γι'αυτό, αν σου μιλάει γι'αυτό,λες και είναι τόσο απλό όσο να φτιάξεις κρέπες με σοκολάτα για τον καφέ.Μου μίλησε για μελλοντικές δουλειές και σχέδια αλλά όχι γι'αυτά που έχει ήδη κάνει.Ανάμεσα στη ζύμη για την κρέπα και τις άνετες μαξιλάρες που μάζεψε από τα σκουπίδια, κάθισε να τον ψαχουλέψω.Του πήγα και μπισκότα για το ευχαριστώ σε σχήμα ελέφαντα αλλά αυτός τα πέρασε για μαμούθ.Βλέπω να φοράει μια γαλάζια και μια πορτοκαλί κάλτσα,βλέπω αφίσες,βλέπω μπουκαλάκια,φακελάκια,βαζάκια,βλέπω μια μαμαδίστικη κουρτίνα,βλέπω ένα ποδοσφαιράκι,ένα αεροπλανάκι,ένα κορίτσι.Δέν βλέπω τα βιβλία του.Είναι εκεί στο ράφι χαμηλά μου λέει.Άρθρα από αυτόν και για αυτόν σε έντυπα.Ούτε αυτά βλέπω.Γράφω το κείμενο για την Ιλιάδα που θα ανέβει στο act,μου είπε.Βλέπω συλλογή από παππουδίστικα καπέλα,μια πένα με μασημένη την άκρη της και μια πολύχρωμη σβούρα.Βλέπω και τον Δον Κιχώτη του Πικάσο.Μου εξηγεί ότι είναι ένας πίνακας που κουβαλάει μαζί του από τη κούνια.Έναν ρομαντικό άνθρωπο βλέπω,έναν τύπο που μικρός ήθελε να γίνει αστροναύτης και έμεινε πιστός στο πλάνο του.Ταξιδεύει μακριά,πατάει πότε στη γη και πότε στο φεγγάρι και φοράει μία αταίριαστες κάλτσες με βερμούδα και δείχνει τον Δον Κιχώτη στη γάμπα του και μία κάσκα για να τον προστατεύει.Τι εννοείς δεν έχει διαστημόπλοιο;





















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου